گزارش جدید جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران، درباره وضعیت حقوق بشر در ایران به شورای حقوق بشر، عالی‌ترین مرجع بین‌المللی ارائه شد.
در این گزارش انتقادهای متعددی به نقض حقوق بشر در ایران در عرصه‌های مختلف مطرح شده است. تداوم اعدام کودکان، بازداشت وکلا، مدافعان حقوق بشر، رومه‌نگاران، فعالان مدنی و کارگری، نقض حقوق زندانیان دوتابعیتی و نقض آزادی بیان و عقیده، بخشی از این انتقادها را تشکیل می‌دهد.
در گزارش جاوید رحمان همچنین به طور مشخص از بازداشت وابستگان به اقلیت‌های قومی و مذهبی، از جمله دراویش گنابادی، معتقدان به دیانت بهایی، نوکیشان مسیحی، بازداشت‌هایی در استان‌های آذربایجان، کردستان و سیستان و بلوچستان و نیز بازداشت شماری از کارگران نیشکر هفت‌تپه و فولاد ملی اهواز سخن گفته شده و به اعتراضات گروه‌های مختلف اجتماعی در ایران همچون معلمان و کارگران اشاره شده است.
گزارش جاوید رحمان در دو بخش تنظیم شده است. گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران در بخش نخست گزارش خود با اشاره به چالش‌های اقتصادی ناشی از بازگشت تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا علیه ایران، به اعتراضات شکل‌گرفته در سراسر این کشور اشاره می‌کند که پاسخ جمهوری اسلامی به آن بازداشت وکلا، مدافعان حقوق بشر و فعالان مدنی و کارگری بوده است.
در این بخش از گزارش به بازداشت فعالان حقوق بشر و وکلایی مانند نسرین ستوده، هدی عمدی، زینب طاهری، رضا خندان، فرهاد میثمی، نجمه واحدی و رضوانه محمدی اشاره شده است.
آقای رحمان در گزارش خود به نقض حقوق زندانیان دوتابعیتی در ایران نیز اشاره کرده و مصداق‌های آن را از جمله در محرومیت آنان از محاکمه منصفانه و امکانات حداقلی مانند مراقبت‌های پزشکی برشمرده است. احمدرضا جلالی، کامران قادری، رابرت لوینسون، نارنین زاغری، سعید ملک‌پور، سیامک و باقر نمازی، ژیائو یانگ و نزار زکا از جمله زندانیان دوتابعیتی یا خارجی در ایران هستند که در گزارش جاوید رحمان به آنها اشاره شده و گفته شده است که شماری از آنان نیازمند رسیدگی‌های فوری پزشکی هستند.
در این گزارش همچنین بر افزایش محدودیت برای آزادی بیان و عقیده در ایران تأکید شده و به مسدود شدن شبکه اجتماعی پرطرفدار تلگرام به دلیل "اختلال در امنیت ملی" و فراهم‌کننده بستر "جاسوسی به نفع اجانب" در آوریل سال ۲۰۱۸ اشاره شده است.
کاهش اعدام‌های مربوط به مواد مخدر و تداوم اعدام کودکان
در این بخش از گزارش جاوید رحمان، به کاهش شمار اعدام‌های متهمان مرتبط با مواد مخدر در ایران به دلیل تغییر قوانین مربوط به مجازات قاچاق مواد مخدر اشاره شده است. گزارش تصریح می‌کند که از ماه ژانویه تا اکتبر سال ۲۰۱۸ دست‌کم ۲۰۷ نفر در ایران اعدام شده‌اند، در حالی که در محدوده زمانی مشابه در سال ۲۰۱۷ شمار اعدام‌ها دست‌کم ۴۳۷ نفر بوده است.
مرکز حقوق بشر ایران گفته‌است که حکومت این کشور کسانی را که به مسیحیت گرویده‌اند، دستگیر و زندانی می‌کند.
گروه حقوق بشر ایران که مقرش در نیویورک است، این اقدام را ناراحت کننده و نگران کننده خوانده‌است.
به گفتۀ این گروه، در کمتر از دو ماه گذشته، یازده تن که مسیحی شده اند و یک رهبر پیشین یک کلیسا در ایران به حبس های طولانی مدت محکوم شده اند.
هادی قایمی رئیس اجرایی مرکز حقوق بشر ایران در بیانیۀ گفته است که مسیحیان به حیث یک اقلیت دینی در قانون اساسی ایران شناخته شده‌اند ولی دولت ایران پیروان این دین مخصوصاً کسانی را که مسیحی شده‌اند مورد آزار و اذیت قرار داده‌است.
در دوران حکومت جمهوری اسلامی صدها مسيحی و نوکیش تحت بازجويی قرار گرفتند و زندانی شدند. چاپ کتاب مقدس مسیحیان به زبان فارسی ممنوع شد، و بسیاری از نسخه های کتاب مقدس در کنار مواد مخدر و بطری های مشروب الکلی به آتش کشیده شد. خدمات کلیساها تعطیل و به خانه ها کشیده شد و مراسم عبادت نومسیحیان به اقدامی زیرزمینی و خطرناک تبدیل شد
مسلمانان ایرانی با گرویدن به مسیحیت، بهایی گزاف و گران پرداخته و چه بسا جان خود را در این راه ازدست داده اند. با شروع انقلاب، در کنار هجوم و حمله به بهائیان، قتل کشیشان نیز آغاز شد.
• نخستین کشیش قربانی پس از انقلاب ارسطو سیاح بود که در سال ۱۳۵۷ پس از انقلاب در شیراز به قتل رسید.
• اسقف حسن دهقانی در اصفهان در خواب هدف پنج گلوله قرار گرفت اما از این ترور جان به در برد.
• در سال ۱۳۵۹ پسر اسقف، بهرام دهقانی، در تهران ربوده و به ضرب گلوله کشته شد.
• منوچهر افغانی در سال ۱۳۶۷ در اصفهان از شورای کشیشان پروتستان به قتل رسید.
• کشیش حسین سودمند در ۱۹۹۲(۱۳۷۱) در مشهد از کلیساهای جماعت ربانی به اتهام ارتداد به اعدام محکوم و حلق آویز شد. این اولین بار بود که کشیشی با محاکمه در دادگاه به مرگ محکوم می شد و قتل به صورت پنهانی و ترور صورت نمی گرفت
• در سال ۱۹۹۳ کشیش مهدی دیباج در ساری به اتهام ارتداد فطری به اعدام محکوم شد. مهدی دیباج در سال ۱۹۹۳ (۱۳۷۲) در دادگاهی در ساری محکوم به مرگ شد. جامعه مسیحیان ایران بویژه کشیش هایک هوسپیان مهر برای نجات او تلاش بسیار کرد و کشیش هوسپیان، رهبر کلیساهای جماعت ربانی با راه اندازی کمپین های بین المللی و جلب نظرمسیحیان و افکار عمومی جهان نقش مؤثری در آزادی کشیش دیباج برعهده گرفت. سرانجام کشیش دیباج پس از ده سال حبس در ۲۴ دی ماه ۱۳۷۳ آزاد شد.
• سه روز پس از آزادی دیباج، کشیش هایک هوسپیان در راه فرودگاه مهرآباد ناپدید شد. خانواده او پس از ۱۱ روز تلاش بی امان برای یافتن کشیش، سرانجام جسد مثله شده او را که با ۲۶ ضربه چاقو پاره شده بود، از سردخانه پزشکی قانونی تحویل گرفتند. قاتلان روی سینه او و درست بر قلبش حفره ای عمیق با آلتی برنده سوراخ کرده بودند. قتلی فجیع و سبعانه برای انتقام جویی و عبرت آموزی و ایجاد رعب.
• شش ماه پس از قتل کشیش هایک، کشیش طاطائوس میکائیلیان، رئیس شورای کشیشان پروتستان، پس از ترک خانه در تهران ناپدید شد و چند روز بعد پسرش برای شناسایی جسد او که با شلیک چند گلوله به سرش به قتل رسیده بود، احضار شد. قاتلان روی جنازه کشیش میکائیلیان بر تکه کاغذی نشانی جسد کشیش مهدی دیباج را قرار داده بودند.
• جسد مهدی دیباج، کشیش کلیساهای جماعت ربانی، که بر اثرضربه های چاقو از پا درآمده بود، در جنگل های اطراف کرج پیداشد.
مقام های امنیتی در آن زمان با ترتیب دادن نمایش امنیتی اعترافات، سه دختر جوان را به عنوان عضو سازمان مجاهدین خلق مسئول این قتل‌ها اعلام کردند.
• کمتر از دو سال بعد در سال ۱۳۷۵ کشیش محمد باقر یوسفی اهل کلیساهای جماعت ربانی ملقب به روانبخش در جنگل حلق آویز شد.
• قربان دردی تورانی، از گروه کلیساهای خانگی در آذر ۱۳۸۴ به قتل رسید. خانواده او جسد غرق در خونش را در حالی که گلویش بریده بود، در برابر خانه شان یافتند.
• محمد جابری از گروه کلیساهای خانگی در خرداد ۱۳۸۶ به قتل رسید.
• محمدعلی جعفرزاده از گروه کلیساهای خانگی در خرداد ۱۳۸۶ به قتل رسید.
• عباس امیری در سال ۱۳۸۷ در ملک شهر اصفهان به دست نیروهای امنیتی به قتل رسید.
• سه روز پس از مرگ او همسرش بر اثر جراحت های ناشی از شکنجه ماموران امنیتی درگذشت. عباس امیری پیش از گرویدن به مسیحیت مدت ها در جنگ ایران و عراق به عنوان بسیجی شرکت کرده و مجروح شده بود.
• و هم اکنون یوسف ندرخانی کشیش مسیحی کلیسای تبشیری به اتهام ارتداد به اعدام محکوم شده و در زندان لاکان رشت در انتظار مرگ است.
.
سوال
مرتد به چه معنی است؟ معیار و مقیاس برای به عقاب رساندن یک فردی که شریعت را زیر پا می گذارد چیست؟ تجویز حکم قتل، مثل حکم قتل سلمان رشدی در چه شرایطی است؟
پاسخ
مرتد به کسی می گویند که قبلا مسلمان بوده و بعد از دین اسلام برگشته باشد.به این صورت که یا خدا را انکار کرده، یا نبوت و قرآن را مُنکر شده ویا یکی از ضروریات دین را منکر شده، یا حلالی را حرام و یا حرامی را حلال کرده باشد. چنین شخصی از نظر اسلام، مُرتَد محسوب می شود.
مرتد بر دو قسم است:
مرتد فطری و مرتد ملّی
مرتد فطری : کسی است که فطرتاً مسلمان بوده ،یعنی از پدر و مادری مسلمان، به دنیا آمده و خود هم مسلمان بوده بعداً مرتد شده است.
مرتد ملی: کسی است که از پدر و مادر غیر مسلمان به دنیا آمده و بعد از رشد و بلوغ مسلمان شده و بعد از مدتی از اسلام بر گشته است. این شخص را مرتد ملی می گویند. حکم مرتد فطری، قتل است چه توبه کند یا در ارتدادش باقی باشد.
امّاحکم مرتد ملّی این است که تا سه روز به او مهلت می دهند، اگر توبه کرد و دوباره اسلام را پذیرفت، رهایش می کنند. در غیر این صورت او را به قتل می رسانند .
مجتبی رازقی دندانپزشک تجربی ک در محله خلیج تهران مشغول فعالیت بود، او بسیار در کار خود موفق بوده است. طبق گفتگویی که با یکی از دوستان ایشان داشتیم مطلع شدیم وضعیت روحی مجتبی اصلا خوب نیست. فشارهای روانی ناشی از حکومت و از دست رفتن شغل و احتمال دستگیری او را در وضعیت روحی اسفبار قرار داده است.
درباره این سایت